Ik ben Carola Bakker, 43 jaar oud, en heb twee kinderen van 20 en 15. Vijf jaar geleden ben ik ziek geworden. Ik kreeg een zeer ernstige depressie waar ik nog aan het uitkrabbelen ben. Ik kon 2 jaar niets meer, opname ziekenhuis, en daarna intensieve therapie. Ik heb nog steeds ondersteuning om alles onder controle te houden.
Door mijn ziekte inzicht ben ik erachter gekomen dat mijn stoornis zich al op jonge leeftijd openbaarde. Mijn depressie is chronisch en onderliggend bipolair en ik heb ook een posttraumatische stresssyndroom, een geheel pakketje, dat mijn keuzes wat relaties betreft behoorlijk heeft beïnvloed.
Al jaren kamp ik met het probleem gevoelsblind te zijn, het heeft zich al in mijn jonge jaren ontwikkeld, toen wist ik het niet, maar nu zie ik het wel. Mijn gevoelens en emoties liggen allemaal heel diep verborgen. Ik vraag mezelf wel eens af
of ze ooit nog tot uiting komen.
Mijn functioneren wordt bepaald door er verstandelijk mee om te gaan, desondanks vind ik het enorm moeilijk om hier mee om te gaan. Blijheid, gevoelens van houden van, verdiet voelen, rouw, alles lijkt langs mij heen te gaan. Zelfreflectie is daardoor verstoort.
Ik vind het heel moeilijk ook om dit met anderen te delen en te zorgen dat wat ik overbreng wel goed overkomt. Het liefst verschuil ik mijzelf zodat ik hier niet steeds mee geconfronteerd wordt. Ik weet dat ik de plicht heb om door te gaan, maar het maakt het er allemaal niet makkelijker op.
Ik schrijf dit ook puur uit mijzelf, onder mijn eigen naam, ik heb mezelf al genoeg verloochend.
Dag Carola
BeantwoordenVerwijderenWat goed van je om dit op te schrijven. Ik zit met een soortgelijk verhaal. Dank je wel . Er zijn dus toch meer mensen zoals ik.
Hee Carola
BeantwoordenVerwijderenIk vond het heel goed gezegd dat alle gevoelens langs je heengaan en geen effect op je hebben, dat herken ik heel goed in mezelf. Ook ben ik vaak futloos en voel ik geen vreugd meer. Ook ik kan het tegen niemand zeggen, een persoon die je daar echt in begrijpt moet echt een hele goede vriend zijn en echt zulke vrienden zijn er maar weinig van. Ik ga het binnekort denkik vertellen ookal heb ik geen hoop dat het iets zal oplossen
Als iemand enig advies voor mij heeft wil ik dat graag horen. Mail Even naar: indopindo@gmail.com