Mijn emoties kwijt... sinds
2002 ben ik chronisch depressief.
Door die depressie ontbreken bij mij de emoties. Ik leef ik er al een lange tijd mee en het is van grote invloed op mijn leven. Het maakt mijn leven tot een hel, het is alsof ik in een soort aquarium gevangen zit; ik zie buiten de mensen met hun emotionele leven en ik in mijn aquarium kan daar niet aan meedoen. Ik kan niet genieten en ook niet verdrietig zijn. Van mijn psychiater weet ik dat ze meerdere cliënten heeft die hetzelfde probleem hebben. Het kan komen door psychische aandoeningen maar ook door de medicatie die deze zouden moeten verminderen.
Ik ben onder behandeling bij de GGZ in Alkmaar, waar ik woon. Ik heb regelmatig contact met mijn psychiater en mijn casemanager. Het zijn fijne behandelaars die erg hun best doen om me te helpen. Medicatie veranderingen hebben geen effect gehad op mijn afgevlakte emoties. Ik heb diverse middelen gehad, zoals bijvoorbeeld Remeron, Seroquel, Depakine en Risperdal.
Mijn slaap is gelukkig wel verbeterd door Leponex. Want ik had ook behoorlijke slaapproblemen.
Helaas zijn medicatieveranderingen van anti-depressiva of anti-psychotica niet zo makkelijk, het zijn langdurige processen waarbij je je veelal slecht voel. Een medicatieverandering is een gok, want je weet nooit van te voren of een middel wel of niet aanslaat. Het kan zelfs slechter uitpakken wat ik bijvoorbeeld had met Zoloft. Ik voelde me toen zo vreselijk beroerd/depressief, dat het zelfs leidde tot een zelfmoord-poging. Hoe langer je een middel slikt, hoe moeilijker het ook weer is om er weer mee te stoppen. Als je meerdere middelen gebruikt weet je ook niet precies wat de (bij-)effecten zijn van het een of de andere middel, misschien beïnvloeden ze elkaar ook wel
Wat misschien beter is, is regelmatig sporten. Ik zwem +/- 4 keer per week een half uur en fitness een keer per week anderhalf uur. Ik voel me daarna vaak een stuk beter. Maar helaas is het effect de volgende dag weer weg. Daaruit kun je concluderen dat de medicijnen die ik nu gebruik en 's avonds inneem ook een negatief effect hebben, bijvoorbeeld op de slaap. Je zou toch verwachten dat je door een nacht slap verkwikt wakker wordt, maar dat is niet zo bij mij.
Anti-depressiva/anti-psychotica kunnen wel een verbeterend effect hebben, maar nemen de oorzaak niet weg, ze genezen de hersenen niet, dat is althans niet gebeurd bij mij. Je kunt je schedel ook niet even open maken om te zien wat er aan de hand is en waarom je die depressie hebt. Misschien heb ik wel een soort ontsteking die de depressie veroorzaakt, of misschien heb ik wel last van uitgedroogde hersenen omdat ik te weinig water drink. Tja, hoe kom je daar achter? En hoe los je die 'oorzaak' op?
Helaas hebben gesprekken met een psycholoog niets veranderd aan mijn depressie, hoe bizar het ook mogen klinken, ik heb nu geen nu geen echte negatieve gedachten, ik ben ook niet somber of zo. Alleen voel ik me vaak fysiek niet ok in mijn hoofd en de emoties ontbreken.
Wat ik hoop is dat door deze website deze verstoring in de hersenen eindelijk een naam krijgt. Ook hoop ik dat diegenen die het ook hebben en zich onbegrepen voelen, steun vinden/baat hebben bij deze website; Dit door inzage te geven in mijn persoonlijke ervaringen, en er ook de verhalen van anderen op te zetten.
Ik wil eenieder die z'n emoties op een of andere manier mist aanmoedigen zijn verhaal naar mij te sturen, zodat ik deze aan de site kan toevoegen. Stuur het naar gevoelsblind@gmail.com...
Volgens mij komt het door een depressie, ik heb het ook en ging er over zoeken. Bijvoorbeeld als je met je vrienden ergens heen gaat en je lacht, maar je voelt de vreugde niet, je kan zo opeens stoppen met lachen. En als je zou moeten huilen kan je dat zo van je afzetten omdat ik dat gewoon niet meer voel. En dat is is maar een voorbeeld, er is nog veel meer. Heeft iemand hier al een oplossing?
BeantwoordenVerwijderenik wil er graag van af en mijn oude gevoel terug krijgen
Als je hier gewoon een reactie plaats zal ik het wel vinden, ik zal deze site gewoon 1x per dag eventjes bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb het, maar dat komt door een combinatie van de vele depots met antipsychotica die ik heb gehad en de vreselijke bijwerkingen. Ook sex kan ik niet meer leuk vinden waardoor ik nog maar moeilijk een erectie kan krijgen en ik heb er geen gevoel in. Het is een vreselijk iets. De hele dag zit je maar zo'n beetje als een dooie pier, mijn gezicht gaat achteruit ( vooral rond mijn ogen). Ik weet dat ik ben vergiftigd door die smerige troep. Heb al geprobeerd te ontgiften maar dat lukte me net niet om een lever en gal reiging te doen. Ik heb totaal geen beleving met ervaringen , mensen en t.v,muziek ect. Het is iets vreselijks wat ze mij hebben aangedaan. Iets wat alleen sommige T.B.S 'ers overkomt overkomt mij. Ook ik wil weer normaal mijn gevoel terugkrijgen en fijn eens een potje kunnen janken met gevoel. Of lekker weer spontaan op dingen en mensen reageren. Sterkte voor iedereen die het ook heeft. Bedankt voor degene die de website heeft gemaakt het lost niet mijn schrijnende levensprobleem op maar kan het wel even kwijt.
BeantwoordenVerwijderenJa ik heb het ook.
BeantwoordenVerwijderenIk denk op een dag had ik die gevoel weer terug.
Maar nu lijkt het dat ik geen gevoel meer heb.
Ben nu 14 jaar.
Ik probeer mijn gevoel terug te krijgen maar het lukt echt niet.
Als ik een beetje denk aan Vroegen voel ik het.
Maar nu als ik gewoon op straat loop...
geen gevoel meer.
Is er niet iets waar door je weer gevoel krijgt
misschien met vrienden spelen maar dan ook niet.
dat probleem heb ik precies ook ben 21 jaar zit er al met me 12 mee. het lukt gewoon niet meer om het gevoel terug te krijgen verliefd worden lukt me ook niet meer.
VerwijderenOok ik heb deze kwellende aandoening dankzij smerige rotzooi genaamd SSRI's. Dat deze middelen zomaar mogen voorgeschreven worden voor zaken als liefdesverdriet en rouw door huisarsten vind ik te gek voor woorden. Je wordt als patiënt totaal niet verwittigd over de gevaren ervan. Ik ben al een jaar gestopt met die zooi te slikken en voel nog altijd niks. Het afzien is enorm. Het leven heeft voor mij nog weinig zin op deze manier. Ik mis vooral het voelen van liefde en verbondenheid. Ook verdriet zou mij nu doodgelukkig maken, hoe raar dit ook mag klinken. Ik kan geen relatie meer aangaan op deze manier. Ik kan nog aanraken maar niet meer voelen. Ik hoor nog maar kan niet meer luisteren. Ik kijk nog maar kan niet meer zien. Ik besta nog maar kan niet meer leven.
BeantwoordenVerwijderenJa, het leven zo is een hel, ik snap precies wat je bedoelt, ik besta ook nog, maar ik leef ook niet meer. Ik fake de hele boel bij elkaar. Je vraagt je misschien af, waarom, maar dat komt omdat ik geen andere manier weet om er mee om te gaan. Ik ben net verhuist naar een nieuw appartement, iedereen is blij voor me, en ik speel het mee. Ik heb het mijn ouders meerdere malen verteld (dat ik geen emoties heb) maar ze lijken het niet te snappen. Ook ik zou dolblij zijn als ik verdriet kan voelen in deze situatie, maar ik kan er niet eens om huilen. Ik voel geen verdriet. Mijn hoofd is een gevangenis waar ik niet uit kan.. gelukkig kan ik elke nacht slapen... en ben ik even weg van deze hel...Roen
BeantwoordenVerwijderenHelaas heb ik dit precies ook, nu al 2 jaar lang en ik weet maar geen raad.
Verwijderenhoe zou ik dit kunnen oplossen alleen als ik iets nieuw meemaak wat ik me nog herinner wat ik lek vind krijg ik wat kippenvel voor 1 seconde maar helemaal geen vreugde.
ik voel me gewoon als een harteloze stomkop
Waarom is dit zo'n rotland om in te wonen. Elke dag denk ik waarom emigreer ik niet als autochtoon, maar dan denk ik hoe moeilijk ik het heb in het volgende land. Het houdt me tegen. Ik heb hetzelfde momenten dat ik totaal geen gevoel heb, terwijl ik dat wel zou moeten hebben. En dan soms momenten dat ik het uithuil, niet vaak dat wel. Het is net alsof iemand mij de hele tijd persoonlijk probeert te kwetsen. Beste vergelijking lijkt wel een speldenkussen, en dan ben ik de kussen.
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar : Ik lijd er ook aan, had begin 2015 tussendoor héél even een spontane huilbui maar sindsdien is het weer vastgelopen en het is volgens mij veroorzaakt doordat de voorgeschreven SSRI "Citalopram" op doktersadvies was opgevoerd, ik had precies een jaar geleden nl. (weer) een depressie. Die is nu wel over, maar de "onderhoudsdosis" Citalopram is er nog : nu 20 mg/etmaal. De enige emotie die nog wel eens vrijkomt is boosheid, meestal vrij ongelegen en onprettig voor mij en de directe omgeving, hoewel de agressie erbij nóóit uitloopt op handgemeen.
BeantwoordenVerwijderenDe rest van de emoties lijken op te lossen in een soort apathie :
Iets waarvoor ik angst zou mogen hebben kan me nu niets schelen, eventueel verdriet zit héél ver weggestopt en ga zo maar verder:
Ik moet van die Citalopram af en aankomende depressies ánders tegen gaan, maar HOE... ?
Copie onderzoek van; NOS
BeantwoordenVerwijderenPaddo's veelbelovend bij behandeling depressie
17-05-2016, 17:15
Een lange sofa, een comfortabele stoel, notitieblok - en een doosje paddo's. Als het aan Britse onderzoekers ligt, behandelen psychiaters binnenkort sommige depressies met een therapeutische trip. Ze publiceren hun onderzoek vandaag in het prestigieuze medische blad Lancet Psychiatry.
Het onderzoek draait om de werkzame stof in paddo's: psilocybine. Dat stofje helpt om vaste denkpatronen te doorbreken: "Mensen die depressief zijn, zitten vaak vast in negatieve denkpatronen", zegt neurowetenschapper Mendel Kaelen. "Door psilocybine te gebruiken, kunnen ze een ander perspectief krijgen op de dingen waar ze tegenaan lopen."
Vorig jaar spraken we Robin Carhart-Harris, een collega van Kaelen, over het onderzoek naar paddo's:
'Patiënten krijgen spontane inzichten.'
Hoe het werkt, weten de onderzoekers niet: "Deze studie laat zien dát het werkt en daar draaide het om", zegt Kaelen. In het onderzoek kregen twaalf depressieve patiënten psilocybine toegediend. Na twee sessies bleven de klachten bij de twaalf drie weken lang weg. Bij vijf van hen bleven de klachten zelfs drie maanden weg.
Volgens de onderzoekers is het middel veilig: "Er moet wel een therapeut aanwezig zijn die de sessie op een empathische manier begeleidt. Het is namelijk een nieuwe ervaring die erg overweldigend kan zijn en waar mensen bang van kunnen worden", zegt Kaelen.
Hoe het werkt weten we niet. Deze studie laat zien dát het werkt en daar draaide het om.
Mendel Kaelen, neurowetenschapper en promovendus aan het Imperial College in Londen
Psilocybine versterkt en verandert de manier waarop kleuren en geluiden binnenkomen. Ook is het gevoel van tijd heel anders: "Een uur kan bijvoorbeeld als een minuut aanvoelen, maar ook als een jaar. Ook verandert de betekenis die je aan dingen toekent. In veel gevallen ervaren mensen de wereld op een meer metaforisch niveau en ervaren ze emoties ook sterker. De hele ervaring duurt zo'n 4 tot 8 uur", zegt Kaelen.
Verbod
Onderzoek naar behandelingen met hallucinerende stoffen zoals psilocybine en LSD is niet nieuw. In de jaren 50 en 60 werd er veel mee geëxperimenteerd: "Maar door een aantal ongevallen is er een wereldwijd verbod gekomen op hallucinogene stoffen, waardoor onderzoek ook stil kwam te liggen", zegt Toine Pieters, hoogleraar farmacie aan de Universiteit Utrecht.
Bekend onderzoek naar LSD op een kat
Een trip is niet zonder risico's. "Mensen kunnen bijvoorbeeld denken dat ze kunnen vliegen en uit het raam springen. Maar als je de middelen in een gecontroleerde omgeving gebruikt zijn ze niet bijzonder gevaarlijk", zegt Pieters.
De resultaten zijn veelbelovend, maar het onderzoek van de Britten zit nog wel in een verkennend stadium. Het duurt waarschijnlijk nog wel even voordat paddo's in de vaste uitrusting zit van psychiaters.
Bekijk ook
Kun je op LSD of paddo's van je depressie af komen?
Deel dit artikel op:Twitter Facebook Google+E-mail
NOS© NOS 2017
Psilocybine is de stof waar het om gaat. Als ze die nou weten te isoleren kunnen ze daar een pil van maken. Wellicht de oplossing voor iedereen.
BeantwoordenVerwijderen